Als een van de items van de inspectie van schone kamer, heeft lektesten van zeer efficiënte filters steeds meer aandacht gekregen sinds de implementatie van de 2010-versie van GMP.
Het is nu een verplicht inspectieproject geworden voor farmaceutische bedrijven, en er zijn steeds meer eenheden in ziekenhuizen, elektronica, voedsel, cosmetica en andere industrieën die lekkagetesten van hoog-efficiëntie filters uitvoeren.
Het volgende is om u een specifieke introductie te geven tot de methode voor het testen van lekkage van zeer efficiënte filters.
1. Sodium vlammethode
Natriumvlammethode voor het testen van stofbron voor polydisperse fase natriumchloride zoutspray, 'hoeveelheid ' voor de helderheid van waterstofvlam die zoutspray verbranding bevat.
Pekel in de gecomprimeerde lucht onder de roerende plons, door de vorming van kleine zoutkristaldeeltjes te drogen en het kanaal binnen te komen, voor en na het filter werden bemonsterd.
Met zoutsprayluchtmonsters om de kleur van de waterstofvlamblauw te maken, nam de helderheid toe tot de helderheid van de vlam om de concentratie van zoutspraylucht te bepalen en om de efficiëntie van het filter op de zoutsprayfiltratie te bepalen.
Het hoofdtestinstrument voor de vlamfotometer, de methode kan alleen sponsdetectiegevoeligheid niet hoog zijn, kan niet worden gedetecteerd op het ultrahoge efficiëntiefilter.
2. De oliemistmethode
Oliemistmethode voor het testen van de stofbron voor oliemist, 'hoeveelheid ' voor de troebelheid van de lucht die oliemist bevat om het verschil in troebelheid voor en na de luchtmonsters te filteren om de filterefficiëntie van het filter op olievoor deeltjes te bepalen.
Duitsland voorziet in het gebruik van paraffineolie, deeltjesgrootte van de olieverholte van 0,3 tot 0,5 micron. Olieverhaalmethode bij de detectie van filters, gemakkelijk te beschadigen het filter en kan niet direct worden gelezen, tijd verspillen.
3. DOP -methode
Vroeger was deze methode de veelgebruikte methode voor het internationaal testen van zeer efficiënte filtersponzen.
De teststofbron voor de 0,3 micron monodisperse fase ftalaat dioctyl ftalaat (DOP) druppeltjes, ook bekend als 'hete dop ', 'hoeveelheid ' voor de DOP-bevattende luchtturbiditeit.
DOP -vloeistof verwarmd in een damp, condenseert de damp in kleine druppeltjes onder specifieke omstandigheden, na het verwijderen van de oversized en ondermaatse druppeltjes, waardoor deeltjes van 0,3 micron of zo in de luchtkanalen achterblijven, door de meting van de troebelheid vóór en na de filterluchtmonsters, en dus het filterefficiëntie van het filter op het 0,3 micron -stof bepalen.
4. Fluorescentiemethode
De teststofbron van fluorescentiemethode is het natriumfluoresceïne -stof dat door de spuiter wordt geproduceerd. De testmethode wordt eerst bemonsterd voor en na de filterspons en lost vervolgens het natriumfluoresceïne op het bemonsteringsfilterpapier op met water en meet vervolgens de fluorescentiehelderheid van de natriumfluoresceïne-bevattende waterige oplossing onder specifieke omstandigheden, de helderheid van de respons op het gewicht van het stof, dat de filtratie-efficiëntie van het filter berekent.
5. Methode voor deeltjestelling
Deze methode is gebruikelijk in Europa, de Amerikaanse ultra-hoog-efficiëntie luchtfiltertestmethode is ook relatief vergelijkbaar met de huidige internationale mainstream spons-testmethode.
De stofbron is polydisperse fasedruppeltjes, of vast stof met een gedefinieerde deeltjesgrootte. Soms moeten filterfabrikanten atmosferisch stof of ander specifiek stof gebruiken volgens de speciale vereisten van gebruikers.
Als een condensatieteller wordt gebruikt in de test, moet een monodisperse faseteststofbron met een bekende deeltjesgrootte worden gebruikt. Het belangrijkste meetinstrument is een high-flow laserdeeltjesbalie of een condensatieteller.
Het gehele luchtuitlaatoppervlak van het filter wordt gescand met de teller, die het aantal stof op elk punt geeft en ook de lokale efficiëntie op elk punt vergelijkt.
